راه های ایجاد اشتیاق در کارمندان چیست؟

اشتیاق زیاد در محیط کار معمولاً به معنی تمایل و علاقه به کار و تلاش زیاد است. حتما با افرادی که شغل‌ جدید خود را با اشتیاق آغاز می‌کنند و بعد از مدتی انگیزه‌ خود را از دست می‌دهند مواجه شده اید. این موضوع بسیار رایج است و می‌تواند به مشکلات جدی برای مدیران بیانجامد، زیرا آن‌ها هستند که باید به اعضای بی‌انگیزه، بی‌تفاوت، بی‌میل به همکاری و بی‌حوصله‌ی تیمشان روحیه بدهند. نظارت نزدیک، سخنرانی‌های روحیه‌بخش، پاداش، تنبیه و انتقال، بخشی از اختیارات یک مدیر هستند. اما این استراتژی‌ها عموماا موفق نخواهند بود.

دکتر دیوید سیروتا (Sirota)، محقق و مشاور، پژوهشی با عنوان راه‌های ایجاد انگیزه در کارمندان ترتیب داده است. تحقیق او بر پایه‌ی یک نظرسنجی با بیش از چهار میلیون کارمند مشارکت کننده، و همچنین گروه‌های آزمایشی، مصاحبه‌ها، موارد خاص و مشاهدات غیررسمی بوده است. او نتیجه گرفته است که راه ایجاد اشتیاق در کارمندان، این است که آنچه می‌خواهند را در اختیارشان بگذارید.

 

نظریه‌ی سه‌گانه‌ی سیروتا برای ایجاد اشتیاق در محیط کار بر ۳ رکن استوار است:

۱. اهداف شرکت با اهداف کارمند در تقابل نباشند.

۲. کارکنان نیازهای اولیه‌ای دارند که باید به دست شرکت برطرف گردند.

۳. اشتیاق کارکنان منبعی برای مزیت رقابتی است.

 

اکثر مردم شغل جدیدشان را با سطح بسیار بالایی از انگیزه و علاقه آغاز می‌کنند، و معمولاً دوست دارند از کاری که می‌کنند لذت ببرند. سیروتا معتقد است که این بنیان خوب، به‌مرور و با رویکردهای نامناسب و شرایط بد شرکت خراب می‌شود.

 

سه عاملی که در کنار هم به ایجاد اشتیاق منجر می‌شوند عبارت‌اند از:

۱. تساوی/عدالت: افراد دوست دارند در محیط کار با آن‌ها عادلانه رفتار شود. برخورد عادلانه باعث ایجاد اشتیاق در افراد می‌شود. کارکنان از شرکتشان توقع دارند تا شرایط فیزیولوژیکی، اقتصادی و روانی مدنظرشان را فراهم کند. سؤالات سیروتا شامل مواردی از قبیل شرایط فیزیکی محل کار، امنیت شغلی، میزان کار مورد توقع، دستمزد، ارتباطات، پارتی‌بازی و همخوانی حرف و عمل مدیریت بود. نظریه‌ی سیروتا تاکید زیادی روی دستمزد دارد. او بر خلاف دیگران اعتقاد دارد که پول اهمیت زیادی در ایجاد اشتیاق در نیروی کار دارد. او می‌گوید میزان دستمزد نشانه ای از احترام و موفقیت است، نه‌ فقط راهی برای خرید ملزومات زندگی.

 

۲. موفقیت: افراد دوست دارند کارهای مهم و مفید انجام دهند و به خاطر این کارها به آنان ارج نهاده شود. افراد دوست دارند به کارشان ببالند و دیگران نیز کارشان را ببینند. همچنین می‌خواهند از دستاوردهای شرکت و تیمشان نیز احساس غرور کنند. سیروتا از کارکنان سوالاتی در مورد میزان و نوع بازخوردهایی که دریافت کرده بودند پرسید؛ این‌که صمیمیت در محیط کارشان تا چه حد بوده و منابعی که در اختیارشان قرار داشته تا چه حد کافی و راضی‌کننده بوده است و درنهایت این‌که تا چه اندازه از شرکتشان راضی بوده اند و در آن احساس غرور می کرده اند.

 

۳. رفاقت: افراد تمایل دارند روابط خوبی با همکارانشان برقرار کنند. هر کسی دوست دارد از قرار گرفتن در محیط کار خود لذت ببرد؛ این است که روابط بین افراد را مهم می‌کند. رفتاری که همکاری، تعامل، صمیمیت، پذیرفتن دیگران و کار تیمی را تبلیغ و تشویق می‌کند، در ایجاد اشتیاق بسیار مهم است. به همین شکل، همکاری باید جزئی مهم از سیاست‌های شرکت باشد.

 

با ایجاد محیطی که هر ۳ عامل ایجاد انگیزه در آن رعایت شده باشد، می‌توانید از رضایت، اشتیاق و خلاقیت کارمندان اطمینان حاصل کنید. دقت کنید که نمی‌توانید انتظار داشته باشید رفاقت و صمیمیت جای حقوق کافی را بگیرد. و همچنین برعکس، حقوق‌های بالا هم رفتارهای ناشایست را توجیه نخواهند کرد.

یکی از یافته‌های سیروتا این است که عدالت و مشتقات آن مهم‌ترین موضوع بوده و باید قبل از سایر موارد موردبررسی قرار گرفته و رعایت شود.برای ایجاد اشتیاق و انگیزه، رهبران و مدیران باید محیطی با سطح بسیار بالایی از عدالت، موفقیت و رفاقت ایجاد کنند. وقتی با افراد برخورد یکسانی صورت گیرد، آن‌ها به کارشان می بالند و کارشان را در کنار افرادی که دوستشان دارند به انجام میرسانند، شور و شوقشان افزایش‌ یافته و اخلاق، قانون‌مندی و خلاقیت هم به نهایت خود خواهد رسید.

منبع:بیزینس ترند